EGZAMIN W PIGUŁCE
- Czas trwania: 90 min.
- Arkusz egzaminacyjny zawiera od 20 do 30 zadań, w tym zarówno zadania zamknięte, jak i zadania otwarte.
- Za rozwiązanie wszystkich zadań zdobywa się 34 punkty – ok. 50% punktów za zadania zamknięte i ok. 50% punktów za zadania otwarte.
TYPY ZADAŃ
TYP ZADANIA |
PRZYKŁADY CZASOWNIKÓW UŻYTYCH W POLECENIACH |
|
Zadania zamknięte |
wielokrotnego wyboru |
wybierz, wskaż, zaznacz, podkreśl |
prawda-fałsz |
wskaż, wybierz |
|
na dobieranie |
dobierz, przyporządkuj, uszereguj |
|
Zadania otwarte |
z luką |
uzupełnij, wpisz |
krótkiej odpowiedzi |
napisz, nazwij, określ, podaj, wymień, oblicz, uzasadnij, narysuj, rozstrzygnij i uzasadnij, opisz, wyjaśnij |
- Zadania mogą występować pojedynczo lub w wiązkach tematycznych. Odwołują się do różnych obszarów i różnorodnej tematyki, a także – do zróżnicowanych materiałów źródłowych, w tym: tekstów, tabel, wykresów, materiału ilustracyjnego, schematów i danych statystycznych.
- Do każdego arkusza egzaminacyjnego będą załączane tablice chemiczne składające się z:
- układu okresowego pierwiastków chemicznych,
- tablicy rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie,
- tablicy wartości elektroujemności pierwiastków w skali Paulinga.
CO SPRAWDZA EGZAMIN
W zadaniach egzaminacyjnych szczególny nacisk zostanie położony na sprawdzanie poniższych umiejętności.
- Pozyskiwanie, przetwarzanie i tworzenie informacji na podstawie różnych źródeł. Umiejętność korzystania np. z układu okresowego pierwiastków chemicznych jest przydatna podczas rozwiązywania wielu zadań dotyczących różnorodnych zagadnień, m.in. budowy atomu, izotopów, wiązań chemicznych czy właściwości pierwiastków chemicznych.
- Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. Umiejętności te są ważne m.in. podczas rozwiązywania zadań obliczeniowych, w których oceniane są tok rozumowania i wybór metody obliczeniowej, wykonanie obliczeń oraz podanie wyniku z właściwą jednostką i ze wskazaną w poleceniu dokładnością.
- Opanowanie czynności praktycznych, które są niezbędne do projektowania i opisywania doświadczeń chemicznych, np. narysowania schematu, podania obserwacji i wniosku.
ZA CO MOŻNA OTRZYMAĆ PUNKTY
- Za rozwiązanie zadania zamkniętego i zadania otwartego z luką można otrzymać od 0 punktów do 1 punktu lub od 0 do 2 punktów (w zależności od przewidzianej dla zadania maksymalnej liczby punktów), zgodnie z poniższymi zasadami:
1 pkt – odpowiedź poprawna,
0 pkt – odpowiedź niepełna lub niepoprawna albo brak odpowiedzi
ALBO
2 pkt – odpowiedź poprawna,
1 pkt – odpowiedź częściowo poprawna lub odpowiedź niepełna,
0 pkt – odpowiedź niepoprawna lub brak odpowiedzi. - Za rozwiązanie zadania otwartego można otrzymać od 0 do 2 punktów (w zależności od przewidzianej dla zadania maksymalnej liczby punktów), zgodnie z poniższymi zasadami:
1 pkt – odpowiedź poprawna,
0 pkt – odpowiedź niepełna lub niepoprawna albo brak odpowiedzi
ALBO
2 pkt – odpowiedź poprawna,
1 pkt – odpowiedź częściowo poprawna lub odpowiedź niepełna,
0 pkt – odpowiedź niepoprawna lub brak odpowiedzi.
-
W rozwiązaniach zadań obliczeniowych oceniane są: metoda (poprawny merytorycznie tok rozumowania, przedstawiający właściwą zależność między danymi a szukanymi), wykonanie obliczeń i podanie wyniku zgodnie z poleceniem. Za rozwiązanie zadania obliczeniowego można otrzymać od 0 punktów do 2 punktów, zgodnie z poniższymi zasadami:
2 pkt – zastosowanie poprawnej metody, poprawne wykonanie obliczeń i podanie wyniku z właściwą jednostką,
1 pkt – zastosowanie poprawnej metody, ale popełnienie błędów rachunkowych LUB podanie wyniku z błędną jednostką lub bez jednostki,
0 pkt – zastosowanie błędnej metody albo brak rozwiązania.
Poprawność wykonywania obliczeń i wynik są oceniane tylko wtedy, gdy została zastosowana poprawna metoda rozwiązania.
-
Na egzaminie z chemii oceniany jest także zapis wzorów chemicznych oraz równań reakcji chemicznych. Należy pamiętać, że:
- we wzorze strukturalnym trzeba zapisać symbole wszystkich atomów tworzących cząsteczkę i zaznaczyć kreską wszystkie wiązania występujące w cząsteczce, z uwzględnieniem ich krotności. We wzorze strukturalnym nie wymaga się odwzorowania kształtu cząsteczki, czyli zachowania właściwych kątów między wiązaniami, np.:
- wzór półstrukturalny (grupowy) związku organicznego zawiera informację, jakie grupy atomów i w jakiej kolejności tworzą cząsteczkę tego związku. W takim wzorze dopuszcza się niezaznaczenie pojedynczego wiązania C–C i C–H oraz sumaryczny zapis wzoru grupy etylowej C2H5– zamiast CH3–CH2–, np.:
- dopuszcza się także każdy zapis wzoru grupy funkcyjnej, o ile jest jednoznaczny i nie sugeruje istnienia wiązania między niewłaściwymi atomami, np.:
- dopuszcza się też zapisy: CH3– zamiast H3C–, NH2– zamiast H2N–,
- zapis „↑”, „↓” w równaniach reakcji nie jest wymagany.
- we wzorze strukturalnym trzeba zapisać symbole wszystkich atomów tworzących cząsteczkę i zaznaczyć kreską wszystkie wiązania występujące w cząsteczce, z uwzględnieniem ich krotności. We wzorze strukturalnym nie wymaga się odwzorowania kształtu cząsteczki, czyli zachowania właściwych kątów między wiązaniami, np.: