Zapytaliśmy naszą ekspertkę o to, jakie umiejętności powinna przekazywać szkoła uczniom, by można było uznać ją za dobre miejsce do rozwoju.

- Szkoła powinna uczyć młodych ludzi samoświadomości. Zaczynać od stawiania pytań: kim jesteś, jaki jesteś, dlaczego chcesz się uczyć i rozwijać, co chcesz w życiu robić, jaki jest twój cel.

- Współczesne szkoły rzadko tego uczą. Dobrze byłoby, gdyby rodzice wspierali dzieci w pogłębianiu samoświadomości. Najlepszą metodą jest pytanie i obserwowanie dziecka – bez oceniania, bez narzucania swojego zdania. Nawet jeśli nam wydaje się, że plany dziecka są nierealne albo niemądre, nie mówmy tego. Bądźmy ciekawi. Wydaje nam się, że znamy swojego syna lub córkę, ale może coś nam umknęło?

- O tym, czy szkoła jest dobrym miejscem do nauki i rozwoju, w dużej mierze mówi to, jakie w niej panują relacje. Czy ludzie ze sobą rozmawiają, uśmiechają się do siebie? Jeśli są dobre relacje, to już mamy grunt do uczenia się ważnych rzeczy.

- Ogromnie ważną cechą, do której warto dążyć w wychowaniu dziecka (zarówno w szkole, jak i w domu), jest rezyliencja, czyli umiejętność dochodzenia do siebie po porażce. Porażki są bardzo potrzebne w procesie edukacji. Są także nieuniknione. Warto pokazywać młodym ludziom, że niepowodzenie to rzecz – owszem – przykra, ale nie koniec świata. Uczmy dzieci, że po każdym potknięciu można wstać i dalej dążyć do celu. Rezyliencja to cecha, dzięki której możemy przełamywać swoje ograniczenia i żyć w poczuciu własnej siły i skuteczności.